گرانت استیونز، کمیسر پلیس استرالیای جنوبی و همسرش اِما پس از فاش شدن راننده 18 ساله بی‌احتیاطی که پسر مورد علاقه‌شان چارلی را کشته بود، از والدین عزادار عذرخواهی کردند.
والدین چارلی نامه عذرخواهی از قاتل پسرشان، دیرن راندهاوا، پیش از صدور حکم در ماه آینده دریافت کرده اند.
خانم استیونز گفت که آنها از عذرخواهی صمیمانه راندهاوا در این زمان سخت قدردانی می کنند.
او روز یکشنبه به 60 دقیقه گفت: «و او آن را نوشت و این سخنان یک جوان 18 ساله است.
«فکر نمی‌کنم او نشسته باشد و گفته باشد که چه بنویسد.
“فکر می کنم او باشد. در واقع، من مطمئن نیستم که چارلی بتواند چیزی به این خوبی بنویسد.
در ماه ژوئن، راندهاوا به هر یک از موارد رانندگی تشدید شده بدون مراقبت لازم و ترک صحنه تصادف پس از مرگ، اعتراف کرد.
آقای استیونز به 60 دقیقه گفت: «ما از اینکه دیرن به گناه خود اعتراف کرد، سپاسگزاریم.
“ما فکر می کنیم که به وضوح به ما بینشی در مورد پذیرش او، مسئولیت او می دهد.
اما من فکر میکنم با آنچه که در دادگاه اتفاق می‌افتد، ما فقط می‌خواهیم اجازه دهیم این اتفاق بیفتد.»
خانم استیونز گفت که آنها برای رانداوا احساس “غم و اندوه” و همدردی داشتند زیرا “زندگی او برای همیشه تغییر کرد” پس از تصادف مرگباری که کوچکترین فرزندش را کشت.
او گفت: “شما می دانید که او باید تا آخر عمر با این موضوع زندگی کند.”
«منظورم این است که فکر میکنم پدر و مادر بودن، مادر شدن برای یک نوجوان 18 ساله، آنقدرها هم باهوش نیستند.
“از کجا میدونی که اونها 18 سال دارن، من بهش نگاه میکنم و فکر میکنم که اون هم میتونه چارلی باشه.”
چارلی بر اثر جراحات وارده در بیمارستان در حالی که در روز 17 نوامبر با دوستانش در ساحل گولوا جشن می گرفت، با یک ماشین برخورد کرد.
مرگ او در سراسر ایالت شوک ایجاد کرد و صدها نفر در مراسم تشییع جنازه او در آدلاید اوال شرکت کردند.
آقای استیونز به عنوان افسر ارشد پلیس استرالیای جنوبی گفت که هرگز فکر نمی کرد خانواده اش خبر قتل یکی از عزیزانش را بشنوند.
او گفت: «همیشه فکر می‌کردم گزارش مرگ سخت‌ترین کاری است که یک افسر پلیس باید انجام دهد.
و به همان اندازه که با خانواده‌هایی که این اطلاعات را به آنها می‌دهید همدلی می‌کنید، هیچ ایده‌ای ندارید، نمی‌دانید چقدر غم‌انگیز است و چگونه جرات شما را از بین می‌برد.
“شما هرگز فکر نمی کنید که قرار است برای شما اتفاق بیفتد.”
اما متاسفانه برای او و خانواده اش اتفاق افتاد.
آقای استیونز به یاد می آورد: «جمعه بود و ما تماس گرفتیم.
“و صادقانه زمان بندی و اینکه چه کسی زنگ زد را به خاطر ندارم، اما مورد بعدی که در بیمارستان فلیندرز بودیم و چارلی را دیدیم و دیدیم که چگونه روی او کار می کنند، بعد از اینکه او از گولوا به آنجا پرواز کرد، و فکر می کنم می دانستیم. وقتی آن را دیدیم
و مدتی پس از آن، خانواده ما در یک اتاق جداگانه بودند و آنها وارد شدند و به ما گفتند که او یک آسیب مغزی دارد که قرار نیست از آن بهبود یابد، آسیب مغزی که قابل زنده ماندن نیست.
“این فقط… ویرانگر است.”
پشتیبانی زندگی چارلی یک روز پس از تصادف خاموش شد و او را به صد و یکمین مصدوم جاده ای سال تبدیل کرد.
آقای استیونز گفت: “وقت گذاشتن با او خوب بود، اما سخت ترین قسمت آن ترک برای آخرین بار بود.”