کمیسیون سلطنتی تحقیق در مورد کودک آزاری داستان های وحشتناک تروما، غفلت و شکنجه کودکان نیوزیلندی را شرح داده است.
دولت روز چهارشنبه گزارشی از تحقیقات پنج ساله منتشر کرد که به این نتیجه رسیدند که بیش از 200000 جوان نیوزلندی مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند.
این کمیسیون یافته های خود را “لکه ای بر شخصیت ملی ما” خواند.
در این بیانیه آمده است: «این یک شرم ملی است که صدها هزار کودک، جوان و بزرگسال توسط دولت و نهادهای مذهبی مورد آزار و اذیت و بدرفتاری قرار گرفته اند.
مدافعان قربانی مانند کن کلیرواتر که زندگی خود را وقف کمک به دیگران پس از تجاوز جنسی توسط یک پدوفیل در سن 12 سالگی کرد، داستان ها را تکان دهنده می دانند اما تعجب آور نیستند.
او این شهادت را اینگونه توصیف کرد: “مثل گوش دادن به رمان استیون کینگ، برخی از کارهای وحشتناکی که با این کودکان انجام شد.”
این کمیسیون از 2400 بازمانده در صدها جلسه عمومی و خصوصی شنید و گزارشی 14 کیلوگرمی در 3000 صفحه تهیه کرد.
یک فصل، یک کتاب 348 صفحه ای بازمانده، به ده ها قربانی این فرصت را می دهد تا داستان های خود را بازگو کنند.
آقای کلیرواتر گفت که نادیده گرفتن حساب‌های کودکان آزار دیده معمول است و کمیسیون فرصتی برای شنیده شدن و باور کردن آنها ارائه می‌دهد.
او به Newstalk ZB گفت: «تقریباً همه افرادی که با آنها کار کرده ام – زن و مرد – هرگز مورد اعتماد نبوده اند.
“(به آنها گفته می شود) “دروغ نگویید، کشیش این کار را نمی کند” یا “دروغ نگو، این اتفاق برای شما در یتیم خانه نمی افتد، مورد تجاوز، شکنجه یا برق گرفتگی قرار نمی گیرید.”
این فرصتی است تا تأیید کنیم که واقعاً چه اتفاقی برای این کودکان افتاده است.»
نخست وزیر کریس لاکسون در 12 نوامبر عذرخواهی ملی از قربانیان صادر کرد.
او به مجلس گفت: به بازماندگان می گویم که دیگر نمی توانید این بار را به تنهایی به دوش بکشید.
دولت اکنون با شما، پاسخگو و آماده برای اقدام است.»
با این حال، در رویکردی متفاوت نسبت به سلف خود جاسیندا آردرن، که قول داده بود فوراً تمام توصیه‌های کمیسیون سلطنتی را در مورد حملات به مسجد کرایست‌چرچ اجرا کند، آقای لوکسون خودداری کرد.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در روز چهارشنبه، او استدلال کرد که 138 توصیه، که شامل اصلاحات گسترده دولت، صدور احکام، ایجاد یک آژانس جدید “پادین” و قانون است، نیاز به بررسی بیشتر دارد.
آقای لوکسون گفت: “این گزارش شش سال است که تهیه می شود. در پاسخ نمی توان عجله کرد. باید با احترام و ملاحظه رفتار کرد.”
دولت از طرح غرامتی حمایت می کند که انتظار می رود صدها میلیون دلار، اگر نگوییم میلیاردها، هزینه داشته باشد.
وی به مجلس گفت: متاسفم که این چیزی نیست که بتوانیم امروز به شما بدهیم، اما در ماه های آینده اولویت دولت است.
کمیسیون سلطنتی توصیه هایی در مورد باز کردن یا بازگشایی تحقیقات جنایی در مورد اتهامات سوء استفاده می کند.
توصیه دیگر، بررسی قبرهای بدون علامت در بیمارستان های روانی است که گمان می رود جسد صدها کودک را در خود جای دهد.
نمرات روز چهارشنبه در پارلمان به نشانه ترکیب کمیسیون سلطنتی که شامل بازماندگان و اعضای خانواده بود، ظاهر شد.
به بسیاری از مردم اجازه داده شد تا برای سخنرانی رهبران به گالری های عمومی پارلمان دسترسی داشته باشند، فضایی پر از احساسات.
آقای لوکسون از یک گروه – بیماران در مرکز بدنام دریاچه آلیس – به خاطر رنجشان عذرخواهی کرد.
صدها کودک در دهه 1970 به بیمارستان های روانی رفتند، جایی که درمان تلافی جویانه و تجربی شامل شوک الکتریکی بدون بیهوشی بود.
آقای لوکسون گفت: “از بازماندگان دریاچه الیس – که برخی از آنها امروز اینجا هستند – به خاطر عزم شما برای اطمینان از کشف آنچه متحمل شدید متشکرم.”
«آنچه اتفاق افتاد اشتباه بود. در آن زمان می دانستید که اشتباه بوده است، و این همه سال بعد، دولت نیز اشتباه می کند.
من امروز با فروتنی در مقابل شما در این مجلس می ایستم تا از بازماندگان دریاچه الیس عذرخواهی کنم. من بسیار متاسفم که این اعتراف به شکنجه طولانی شد.
طبق معمول پس از یک بحث جدی در پارلمان نیوزلند، گالری ها پس از سخنرانی او به کاراکیا – یا آهنگ مائوری – نفوذ کردند.