آخرین بازمانده چهار قله – عبدال “دوک” فاکر – در سن 88 سالگی درگذشت.
به گزارش دیترویت فری پرس، او صبح روز دوشنبه در خانه خود در دیترویت، میشیگان درگذشت، علت مرگ نارسایی قلبی گزارش شده است.
خانواده‌اش در بیانیه‌ای درباره مرگ او بلافاصله پس از بازنشستگی او از تور گفتند: «قلب‌های ما سنگین است زیرا ما در سوگ از دست دادن یک پیشرو، نماد و اسطوره موسیقی هستیم که زندگی‌ها را در طول ۷۰ سال فعالیت موسیقی تحت تأثیر قرار داد. تور تا پایان سال 2023، زمانی که او در این سال رسما بازنشسته شد.
ما به عنوان آخرین عضو زنده گروه موسیقی نمادین Four Tops، در میراث دوک آرامش می‌یابیم، میراثی که از طریق موسیقی او برای نسل‌های بعدی زنده می‌ماند.»
فاکیر پشت آیکون های موتاون، بزرگترین موفقیت های چهار تاپ، از جمله رهبر 100 بیلبورد داغ I Can't Help Myself (Sugar Pie Honey Bunch) بود.
دو هفته متوالی در سال 1965 در کنار آهنگ موفق گروه Reach Out I'll Be There در سال 1966 در رتبه اول قرار گرفت.
مرگ فاکیر به دنبال مرگ سه نفر از هم گروهان سابق او – لارنس پیتون، اوبی بنسون و لوی استابز رخ داد.
او که متولد عبدالکریم فاکر است، اولین تنور را در چهار قله خواند.
استابز که در سال 2008 در سن 72 سالگی درگذشت، بیشتر آوازهای گروه را انجام داد، اما آواز فاکر برای هماهنگی گروه بسیار مهم بود.
او همچنین یک دیپلمات ماهر بود و “چسب” گروه به حساب می آمد.
فاکر در کتاب خاطرات خود در سال 2022 با عنوان I'll Be There: My Life With the Four Tops گفت: «ما چهار مرد کاملاً متفاوت بودیم. اما ما همان چیز را دوست داشتیم و این تمام داستان است.
“چهار پسر از دیترویت که به دلیل عشق ما به موسیقی، عشق ما به سرگرمی و عشق ما به یکدیگر گرد هم آمدند.”
او در این کتاب می‌افزاید: «خداوند ممکن است مرا به بازنشستگی بفرستد، اما من قرار نیست آرام به شب تاریک بروم. می دانم که دیگر در سه ماهه چهارم نیستم. من در وقت اضافه هستم.”
فاکر دو بار – در 50 سال گذشته با پایپر گیبسون – ازدواج کرد و هفت فرزند داشت.
از وی شش فرزند، هفت نوه و یک نتیجه به یادگار مانده است.
در اواسط دهه 1960، او برای مدت کوتاهی با مری ویلسون از سوپریمز نامزد کرد و با همسر دومش در محله پالمر پارک دیترویت زندگی کرد.