از استرالیایی‌ها خواسته می‌شود به سیگنال‌های پرندگان درباره زمانی که محیط محلی آنها در خطر است گوش دهند.
شکاف بین گونه های در حال رشد و رو به زوال در حال افزایش است و پنجره فرصت برای بستن این شکاف در حال کاهش است.
یک مطالعه اخیر در امتداد خط ساحلی تاسمانی به رهبری بوم‌شناس اریک وولر و گروهی از داوطلبان نشان داد که تعداد سه گونه از مرغ‌های دریایی ماهر در حال افزایش است که به طور معمول خبر خوبی است.
اما Apple Isle همچنین محل زندگی سه گونه پرنده در معرض خطر استرالیا است.
پاسخ به این سوال که چرا برخی از گونه‌ها رشد می‌کنند و برخی دیگر رشد نمی‌کنند را می‌توان در فرصت‌هایی که محیط آنها فراهم می‌کند، یافت.
دکتر وولر به AAP گفت: «این مانند داستان کانگوروها در استرالیا است.
کشاورزان زمین را پاکسازی کرده‌اند و آب برای دام‌هایشان وجود دارد، علف کم برای گوسفندان و گاوها وجود دارد، اما برای کانگوروها هم شرایط ایده‌آل است.
بنابراین اگر نیمی از فرصت را به آنها بدهید، حیوانات پاسخ خواهند داد.
غذای تکمیلی برای مرغ‌های دریایی از مزارع ماهی تاسمانی و سایر شرایط مساعد که کمتر برای گونه‌های در معرض خطر انقراض و قربانیان توسعه و پاکسازی زمین در دسترس بود، در دسترس بود.
دکتر Wöhler گفت: «دلیل اینکه ما این همه گونه در معرض خطر انقراض داریم این است که به قطع و پاکسازی زیستگاه ادامه می دهیم.
بر اساس برنامه ملی علم محیط زیست دولت، خار قهوه ای تاسمانی، طوطی شکم پرتقالی و جوانه اسکراب جزیره کینگ بیش از 80 درصد احتمال انقراض در 20 سال آینده دارند.
اما کهنه‌کار Birdlife استرالیا می‌گوید راه پیش رو این است که به صدای پرندگانمان گوش دهیم، همانطور که معدنچیان وقتی از قناری‌ها برای علامت دادن به خطر در شرایط خطرناک معدن استفاده می‌کردند، گوش فرا داد.
دکتر Wöhler گفت: “پرندگان جنگلی به ما در مورد وضعیت زیستگاه جنگل می گویند، پرندگان ساحلی و پرندگان دریایی در مورد آنچه در محیط دریایی و ساحلی اتفاق می افتد به ما می گویند.”
«پرندگان آبزی به ما می‌گویند که در باتلاق‌ها و رودخانه‌ها چه می‌گذرد.
طبیعت به ما سیگنال بسیار واضحی می دهد مبنی بر اینکه ما سیاره را به خوبی مدیریت نمی کنیم.
مطالعه ای که توسط شاخص گونه های در معرض خطر با همکاری Birdlife استرالیا در سال 2023 انجام شد، نشان داد که تعداد گونه های مختلف پرندگان در استرالیا از سال 1985 تا کنون 60 درصد کاهش یافته است.
دکتر وولر که برای خدمات به اکولوژی پرندگان نشان استرالیا را دریافت کرد، می‌گوید از دست دادن پرندگان بومی باعث ایجاد عدم تعادل غم‌انگیز در اکوسیستم استرالیا می‌شود.
او گفت: «ما می‌خواهیم مطمئن شویم که به نقطه‌ای نرسد که کل منظره کلاغ‌ها و مرغ‌های دریایی باشد و هر چیز دیگری در طول راه ناپدید شود.
این آینده بسیار غم انگیزی برای استرالیا خواهد بود.
ما باید زمین را بهتر مدیریت کنیم که به معنای حفاظت از زیستگاه های باقی مانده است.»