رویای استرالیایی مالکیت خانه به طور فزاینده ای در حال فرار از صاحبان خانه اولی است و بازار مسکن حداقل تا سال 2031 غیرقابل دسترس خواهد بود.
تحقیقات جدید نشان داده است که میانگین درآمد تمام وقت دیگر برای ورود به بازار مسکن در هیچ کجای سیدنی کافی نیست و کارشناسان خواستار اصلاحات فوری مسکن هستند.
تحقیقات جدید به رهبری مصطفی بانگوری (دانشگاه فناوری سیدنی) و پروفسور چی لین لی (دانشگاه فناوری سیدنی) هیچ کس با میانگین درآمد تمام وقت یا پاره وقت در نیو ساوت ولز نمی تواند بدون پشتیبانی اضافی ملکی در سیدنی بزرگ بخرد. UNSW) یافته است. یافت.
پروفسور لی گفت: «در حالی که ما انتظار داشتیم که مسئله مقرون به صرفه مسکن برای کارگران پاره وقت شدید باشد، متوجه شدیم که به طور قابل توجهی بر کارمندان تمام وقت نیز تأثیر می گذارد.
این امر بحران گسترده قیمت مسکن و نیاز به راه حل های سیاستی جامع را نشان می دهد.
شاخص دسترسی به عنوان بخشی از مطالعه توسعه داده شد. محققان از نسبت خانه به پرداخت 30 درصدی استفاده کردند که آستانه مقرون به صرفه بودن مسکن در نظر گرفته شد تا دریابند کدام مناطق سیدنی به طور متوسط مقرون به صرفه است. – حقوق تمام وقت و تمام وقت.
محققان دریافتند که هیچ چیز در سیدنی مقرون به صرفه نیست، بر اساس میانگین درآمد هفتگی کارمندان پاره وقت در سال 2021، 600 دلار، و متوسط درآمد هفتگی کارکنان تمام وقت 1500 دلار، که ضربه سختی به صاحبان خانه اولی است.
نزدیکی به شهر به عنوان عاملی در این مطالعه شناسایی شد، زیرا هر چه یک ملک به منطقه تجاری مرکزی سیدنی نزدیک‌تر باشد، برای خریداران بالقوه خانه دشوارتر است.
با این حال، برخی از اقشار مسکن – معمولاً آپارتمان‌ها و واحدها – در برخی از مناطق غرب سیدنی از نسبت مقرون به صرفه 30 درصد فراتر رفتند، اما نه چندان.
پروفسور لی گفت: «یک پیامد عمده از درآمد متوسط کافی برای ورود به بازار مسکن در سیدنی این است که خانوارهایی که صرفاً به درآمد خود متکی هستند، شانس محدودی برای مالکیت خانه خواهند داشت.
بنابراین واضح است که تحقق رویای استرالیایی ها برای داشتن خانه به طور فزاینده ای دشوار می شود.
متأسفانه، حداقل تا سال 2031 شرایط برای صاحبان خانه برای اولین بار بهبود نخواهد یافت.
پروفسور لی گفت: «ما پیش‌بینی می‌کنیم که متغیرهای مورد استفاده در محاسبه استطاعت ورود، از جمله درآمد، نرخ وام، ارزش مسکن و نسبت وام به ارزش، از مسیر 2004-2021 پیروی کنند.
ما همچنین عدم وجود رویدادهای جهانی مانند بیماری های همه گیر در طول دوره پیش بینی را فرض می کنیم.
پروفسور لی گفت: “بانک مادر و پدر” برای خریداران خانه اول اهمیت فزاینده ای پیدا می کرد، در حالی که مردم باید انتظارات خود را از نظر ترجیحات مسکن به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
او گفت: “ما می توانیم دو قطبی شدن بازارهای فرعی مسکن را شاهد باشیم، جایی که اختلافات بین محله ها همچنان در حال افزایش است.”
این وضعیت همچنین می‌تواند به فقر ناشی از مسکن منجر شود، جایی که خانوارها ممکن است از سایر فعالیت‌های ضروری برای پوشش هزینه‌های مسکن صرف نظر کنند.»
این مطالعه نشان داد که اصلاحات اساسی مسکن برای جلوگیری از غیرقابل قبول شدن قیمت مسکن برای خریداران خانه اول ضروری است.
پروفسور لی گفت: «در حال حاضر تمرکز بر روی سیاست‌های سمت تقاضا، مانند کمک هزینه صاحبان خانه اول، مورد نیاز برای کمک به خریداران خانه اول برای ورود به بازار بوده است.
با این حال، دولت باید اقدامات بیشتری را برای رفع مشکل عرضه در آینده نزدیک در نظر بگیرد.
پروفسور لی گفت که این می تواند شامل تسریع ساخت خانه های مقرون به صرفه برای خانواده های کم درآمد باشد.
وی گفت: “دولت با افزایش عرضه مسکن ارزان قیمت می تواند به کاهش فشار بر کل بازار مسکن و بهبود قیمت مناسب برای خریداران مشتاق مسکن کمک کند.”
ازدحام بیش از حد ممکن است دوباره در حال افزایش باشد زیرا کارشناسان هشدار می دهند که دانشجویان بین المللی می توانند به ویژه در برابر بازار “سخت” اجاره استرالیا آسیب پذیر باشند.
طبق آخرین داده‌های PropTrack، اجاره‌کنندگان در هسته عمیق باقی می‌مانند، به‌ویژه در سیدنی، جایی که میانگین اجاره ملی ۶۰۰ دلار در هفته است.
قیمت اجاره 9 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافت، در حالی که تعداد املاک موجود برای اجاره 4.4 درصد نسبت به سال قبل کاهش یافت و 25 درصد کمتر از میانگین پنج ساله در ژوئن بود.
کامرون کوشر، مدیر تحقیقات اقتصادی PropTrack، گفت که بسیاری از افراد در صورت ظاهر شدن لیست های مشکوک با این شرایط دست و پنجه نرم می کنند.
او گفت: «بسیاری از مردم توانایی پرداخت اجاره بها را ندارند، و حدس می‌زنم به همین دلیل است که مردم را می‌بینید که غلاف‌های کوچک و اتاق‌های کوچک با بالکن را اجاره می‌کنند.
این نشان دهنده یأس و ناامیدی و عدم مقرون به صرفه بودن اجاره در سیدنی است که اینها راه حل هایی است که مردم باید به دنبال آن باشند. فکر نمی‌کنم کسی بخواهد در چنین شرایطی زندگی کند، اما برخی از مردم حق انتخاب ندارند.”