ازدحام بیش از حد ممکن است دوباره در حال افزایش باشد زیرا کارشناسان هشدار می دهند که دانشجویان بین المللی می توانند به ویژه در برابر بازار “سخت” اجاره استرالیا آسیب پذیر باشند.
طبق آخرین دادههای PropTrack، اجارهکنندگان در هسته عمیق باقی میمانند، بهویژه در سیدنی، جایی که میانگین اجاره ملی ۶۰۰ دلار در هفته است.
قیمت اجاره 9 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافت، در حالی که تعداد املاک موجود برای اجاره 4.4 درصد نسبت به سال قبل کاهش یافت و 25 درصد کمتر از میانگین پنج ساله در ژوئن بود.
کامرون کوشر، مدیر تحقیقات اقتصادی PropTrack گفت که بسیاری از مردم در شرایط فعلی فهرستهای مشکوک با مشکل مواجه هستند.
یک “آپارتمان” کپسولی اخیراً زمانی که به عنوان یک راه حل طولانی مدت در مرکز سیدنی با قیمت 300 دلار در هفته ارائه شد، سروصدا به پا کرد.
یک بالکن سرپوشیده در سیدنی نیز چند هفته پیش در بازار فیس بوک نمایش داده شد که در آن به عنوان “اتاق آفتاب” تبلیغ شد.
وقتی نوبت به فهرستهای بی نظیری از این دست میرسد، آقای کوشر گفت که مردم بهسادگی «انتخابی ندارند»، بهویژه در سیدنی.
او گفت: «بسیاری از مردم توانایی پرداخت اجاره بها را ندارند، و حدس میزنم به همین دلیل است که مردم را میبینید که غلافهای کوچک و اتاقهای کوچک با بالکن را اجاره میکنند.
این نشان دهنده یأس و ناامیدی و عدم مقرون به صرفه بودن اجاره در سیدنی است که اینها راه حل هایی است که مردم باید به دنبال آن باشند. فکر نمیکنم کسی بخواهد در چنین شرایطی زندگی کند، اما برخی از مردم حق انتخاب ندارند.”
او اضافه کرد که Proptrack فهرستهای زیادی مانند این را نمیبیند، اما “مطمئناً شواهدی از وقوع آنها وجود دارد”.
همانطور که فیل هانیوود، مدیر عامل انجمن آموزش بین المللی توضیح داد، دانشجویان بین المللی می توانند به ویژه در برابر شرایط بد زندگی آسیب پذیر باشند، دانش آموزان اغلب از حقوق خود یا ویژگی های استانداردهای اجاره استرالیا مطمئن نیستند و بنابراین می توانند مورد سوء استفاده قرار گیرند.
“اغلب ممکن است آن را با یک شهر شلوغ در چین یا هند مقایسه کنند و فکر کنند، “اوه، نمی تواند آنقدرها هم بد باشد.” با سایر استانداردهای استرالیا، آنها احتمالاً از آن استفاده کردند.
او گفت: «موارد زیادی وجود دارد که دانشجویان بینالمللی نیز در معرض فردی از فرهنگ خودشان قرار میگیرند که به عنوان یک میزبان خوب ظاهر میشود و آنها را از بین میبرد.
آقای هانیوود گفت که دانشآموزان خانوادههای پرجمعیت نیز ممکن است حمایت زیادی از جانب والدین خود نداشته باشند، به این معنی که دانشآموزان میتوانند «تا حد زیادی به تنهایی» در پرداخت اجاره بها و تامین هزینههای زندگی خود تلاش کنند.
“آنها اغلب در پایان خط راه آهن در مسکن اجاره ای زندگی می کنند، و در ملبورن، که سال ها پیش منجر به … دانشجویانی که در کنار خطوط راه آهن در کنار مکان هایی زندگی می کردند که گروه های جوان نیز در آن زندگی می کردند، (آنها) انتخاب کردند. بالا “، او گفت.
شان استینسون، وکیل ارشد خدمات حقوقی دانشجویی بینالمللی مرکز حقوقی ردفرن، گفت که مسائل مربوط به اجاره حدود 10 درصد در 12 تا 18 ماه گذشته افزایش یافته است و مسائل اجارهای حدود 35 درصد از مشاورههایی را که خدمات دریافت میکند، تشکیل میدهد.
وی گفت: در این مدت تقاضای زیادی وجود داشت، از اختلافات اوراق قرضه گرفته تا مشکلات پانسیون ها و مسکن.
“اجاره بزرگترین مشکل است… اگر به شاید شش سال پیش نگاه کنیم، به مسائل بستر گرم یا ازدحام بیش از حد نگاه میکردیم — ما شروع به مشاهده این هستیم که ازدحام کمی بهبود یافته است.”
آقای استینسون گفت که این می تواند مردم را به اجاره بالکن یا اقامت در اتاق های مشترک تشویق کند.
او گفت: «مشکل این است که اغلب اوقات شخصی که آن فضا را اشغال می کند، معمولاً توافق چندانی ندارد و بنابراین محافظت بسیار کمی دارد.
«آنچه میبینیم این است که دانشجویان گزینههای بسیار کمی برای محل زندگی دارند و این خطر مطلق وجود دارد که آنها را به سمت مسکنهای غیرقانونی سوق دهند.
«یعنی هیچ حفاظتی ندارند و نگرانی برای سلامتی وجود دارد. قطعاً این مشکلی است که ما میبینیم… دانشآموزان در تلاش هستند تا خانهای بیابند تا سقفی بالای سر خود بگذارند، که میدانیم این یک حقوق اولیه انسانی است.»