افراد مبتلا به “سندرم قهرمان داستان” زندگی شادتری دارند.
محققان دریافته‌اند کسانی که خود را قهرمان داستان می‌دانند و نه طرفدار، سطح رفاه کلی بالاتری دارند.
مطالعه ای روی 385 دانشجو نشان داد که حتی بیان داستانی که در آن شما شخصیت اصلی آن هستید برای افزایش رضایت روانی کافی است.
تیمی از دانشگاه میسوری نوشت: «وقتی مردم خود را به‌عنوان نیروی راهنما در زندگی‌شان می‌بینند و مانند شخصیت‌های اصلی تصمیم می‌گیرند، به جای اینکه تحت تأثیر نیروهای خارجی (و افراد دیگر) قرار بگیرند، بیشتر یکپارچه می‌شوند. و به طور کامل عملکرد خود را دارند.
در مقابل، کسانی که خود را به عنوان شخصیت‌های ثانویه می‌بینند، بیشتر در برآوردن این نیازها دچار اختلال می‌شوند که با کاهش یکپارچگی و رفاه همراه است.»