کمی دیگر مرا شوکه می کند. اما باید بگویم که یک استثنا وجود دارد.
در هفته‌های اخیر، چندین عضو شورای محلی با گرایش‌های سیاسی مختلف از ملاقات با نمایندگان یهودی برای بحث درباره یهودی‌ستیزی جمعی به این دلیل که «تحت فشار هستند» یا اینکه نمی‌خواهند با «مسائل بین‌المللی» برخورد کنند، خودداری کرده‌اند.
دیگری که با این نشست موافقت کرد، با جدیت تمام گفت که اگر یهودیان بیشتر علیه “نسل کشی” غزه صحبت کنند، یهودی ستیزی محلی متوقف خواهد شد.
به پزشکان یهودی که در خدمات بهداشتی عمده کار می‌کنند، بیماران قدیمی گفته‌اند که دیگر نمی‌خواهند آنها را ببینند، زیرا می‌دانند که یهودی هستند.
نیکوکاران یهودی سخاوتمند گزارش کرده اند که کارکنان موسسات خیریه غیریهودی محلی به امتناع از کمک مالی یک “خانواده یهودی” رای داده اند. بسیاری از اهداکنندگان نیز از تأمین مالی خودداری کرده‌اند، زیرا دریافت‌کننده از اظهارات آشکارا ضدیهودی عقب‌نشینی نمی‌کند.
ظهور تبعیض آشکار و آشکار علیه یهودیان در استرالیا یک شوک واقعی بود.
طی نه ماه گذشته، رئیس شورای جامعه یهودی ویکتوریا، فیلیپ زایاتز، و من در ده‌ها جلسه با اعضای شورای محلی، نمایندگان مجلس و کارکنان سیاسی شرکت کرده‌ایم تا به آنها کمک کنیم تا بفهمند که چگونه گفتار و فعالیت ضد یهودی در کشور عادی شده است. جامعه ی ما.
این فعالیت در ماه گذشته پس از راه اندازی کمپین JCCV Actions Not Words افزایش یافته است.
در طول این جلسات، ما آمار حوادث جمع آوری شده توسط CSG را به اشتراک گذاشتیم. حکایت های مرتبط داریم. ما اقداماتی را برای اصلاح این وضعیت پیشنهاد کردیم – صحبت با وضوح اخلاقی بیشتر، پاسخگویی مقامات دولتی در هنگام استفاده از زبان نژادپرستانه یا بحث برانگیز، تقویت قوانین و مکانیسم‌های قانونی برای مبارزه با سخنان نفرت‌انگیز، ادامه حمایت از آموزش یهودی‌ستیزی، و موارد دیگر.
ما فهمیدیم که یهودی ستیزی در جامعه بسیار بیشتر از آنچه گزارش می شود وجود دارد. از شوراهای محلی که به ما می‌گویند با گروه‌های اجتماعی کار کرده‌اند که مطالبی را در محکومیت «خوک‌های یهودی سفید» منتشر می‌کنند تا بوروکرات‌هایی که به ما درباره دشواری اقدام علیه نفرت گسترده ضد یهودی که در بازی‌های ویدیویی گسترش می‌یابد، می‌گویند.
ما متوجه شدیم که درک کاملی از جامعه یهودی، ارتباط ما با اسرائیل و ترس فعلی ما از جایگاهمان در جامعه استرالیا وجود ندارد.
ما همچنین یاد گرفتیم که متحدان زیادی از همه اقشار داریم که اقدامات زیادی – کوچک و بزرگ – برای حل مشکل انجام می دهند.
در مجموع جلسات به خوبی پیش رفت و عموماً استقبال خوبی از ما شد. اما در این بین اوضاع بدتر شد. اکنون ما شاهد گذار به تبعیض آشکار علیه یهودیان هستیم.
من در استرالیا بزرگ شدم و دانشجوی مشتاق تاریخ یهودیان محلی، به ویژه اینجا در ویکتوریا هستم.
پروفسور بازنشسته اندرو مارکوس در فصلی درباره یهودیان و سیاست استرالیا می نویسد که در دهه های اولیه قرن بیستم، «یهودستیزی آشکار و درجاتی از تبعیض از ویژگی های زندگی استرالیایی بود». او نوشت که یهودیان از ورود به بورس اوراق بهادار ملبورن و عضویت در باشگاه‌های مختلف اجتماعی و ورزشی محروم بودند.
لس کاوسمن در گلف چیست، می نویسد که باشگاه گلف کرنبورن در ملبورن در سال 1951 تأسیس شد تا بازیکنان یهودی، در واقع بازیکنان همه اقلیت ها، مکانی برای بازی گلف داشته باشند.
من به خوبی می‌دانم که تعدادی از شرکت‌های حقوقی موفق توسط وکلای یهودی تأسیس شده‌اند که در اواسط قرن بیستم فرصت‌های شغلی در شرکت‌های تأسیس‌شده به آنها پیشنهاد نشد.
اما من این گزارش ها را تاریخی می شناسم. هرگز به ذهن من خطور نکرد که آنها می توانند دوره ای باشند. که چند دهه بعد، ما دوباره شروع به ثبت افزایش تبعیض آشکار می کنیم.
با این حال، یک تفاوت بزرگ بین اکنون و آن زمان وجود دارد. تبعیض اکنون در ویکتوریا تحت قانون فرصت‌های برابر در سال 2010 و در نیو ساوت ولز تحت قانون ضد تبعیض 1977 غیرقانونی است.
در سال 2023، نیو ساوت ولز تعدادی مقررات مهم ضد توهین مذهبی را معرفی کرد. قانون ویکتوریا صراحتاً تبعیض مستقیم و غیرمستقیم بر اساس مذهب را ممنوع می کند و از این نظر منحصر به فرد است که سازمان ها را ملزم می کند اقداماتی را برای جلوگیری از تبعیض انجام دهند که این قانون آن را “اقدام مثبت” می نامد.
کارفرمایان، مدارس و دانشگاه‌ها، ارائه‌دهندگان خدمات و باشگاه‌های ورزشی، از جمله، بر اساس قانون ویکتوریا وظیفه دارند که به طور فعال از تبعیض جلوگیری کنند.
با این حال، قوانینی مانند قانون فرصت های برابر ویکتوریا نباید برای اجبار اقداماتی برای پایان دادن به تبعیض علیه یهودیان استرالیایی وضع شود.
در مواجهه با شواهد در حال ظهور تبعیض علیه یهودیان استرالیا، ما باید از ادارات دولتی ایالتی، مقامات محلی، خدمات بهداشتی، دانشگاه ها و سازمان های کوچک بخواهیم برای رفع تبعیض علیه یهودیان اقدام کنند.
اولین قدم این است که وجود آن را تصدیق کنید. مرحله دوم آموزش رهبران برای تشخیص این موضوع است. گام بعدی این است که اگر این اتفاق بیفتد اقدام قانونی انجام دهید.
ما نمی‌نشینیم و بازگشت استرالیا به زمانی را تماشا نمی‌کنیم که یهودیان به طور معمول در زندگی عمومی مورد تبعیض قرار می‌گرفتند. ما باید با قوانینی که از قبل وضع شده اند کار کنیم تا جلوی رشد تبعیض را بگیریم.
نائومی لوین، مدیر عامل شورای جامعه یهودی ویکتوریا (JCCV).
خبرنامه AJN را از طریق ایمیل دریافت کنید و اخبار برتر ما را از دست ندهید. اشتراک رایگان