محققان متوجه شده اند که وقتی افراد “قارچ های جادویی” دارند دقیقاً چه اتفاقی برای مغز می افتد.
سیلوسایبین، یک ترکیب فعال موجود در قارچ های روانگردان، به طور موقت شبکه مهمی از نواحی مغز را تحریک می کند که تفکر درون نگر را کنترل می کند، مانند خیال پردازی و یادآوری.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس آزمایشی را انجام دادند که در آن به گروه کوچکی از بزرگسالان دوز بالایی از سیلوسایبین یا متیل فنیدات، شکل عمومی ریتالین، تحت شرایط کنترل شده داده شد.
آنها دریافتند که سیلوسایبین «شبکه حالت پیشفرض» مغز را همگامسازی میکند، مجموعهای به هم پیوسته از نواحی در مغز که معمولاً همزمان در زمانی که مغز روی چیزی کار نمیکند فعال هستند.
هنگامی که اثر فوری سیلوسایبین از بین رفت، شبکه دوباره ادغام شد، اما تفاوتهای کوچک ادامه یافت تا چندین هفته پس از اسکنهای قبل و بعد از سیلوسایبین مشاهده شد.
نویسنده اول این مطالعه، جاشوا اس. سیگل، گفت که در حالی که اثر کوتاهمدت یک تجربه روانگردان است، نتیجه بلندمدت این است که «مغز را انعطافپذیرتر میکند و به طور بالقوه توانایی بیشتری برای ورود به وضعیت سالمتری دارد».
این یک توضیح عصببیولوژیکی برای این است که چگونه قارچهای تغییردهنده ذهن معمولاً باعث میشوند کاربران احساس تحریف فضا، زمان و خود را تجربه کنند.
و به تحقیقات فزاینده ای اضافه می کند که سیلوسایبین ممکن است ابزار مفیدی برای درمان بیماری های روانی از جمله افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه باشد.
این یافته ها که در مجله علمی معتبر Nature منتشر شده است، نقشه راهی را برای ارزیابی علمی اثرات سایر داروهای روانگردان بر مغز در اختیار دانشمندان قرار می دهد.