پیاده روی در حومه شهر می تواند گذر زمان را متوقف کند و سطح افسردگی، استرس و اضطراب را کاهش دهد.
مطالعه‌ای که توسط دانشمندان دانشگاه کارلتون کانادا انجام شد، نشان داد افرادی که زمان خود را در یک پارک سپری می‌کنند، در مقایسه با مدت زمان پیاده‌روی در شهر، در طبیعت کندتر احساس می‌کنند.
در مقاله تحقیقاتی «زمان روی درختان رشد می‌کند» که می‌توان آن را در مجله روانشناسی محیطی یافت، این تیم نوشت: «اگر کسی تلاش می‌کند از زمان خود بهترین استفاده را ببرد، صرف آن برای انجام کاری لذت‌بخش در طبیعت نه تنها می‌تواند سلامت روانی را بهبود بخشد. به طرق مختلف، اما همچنین می تواند این توهم را ایجاد کند که شما زمان بیشتری را برای لذت بردن از فعالیت صرف کرده اید.
کارشناسان خاطرنشان کردند که شرکت‌کنندگانی که به پیاده‌روی روستایی می‌رفتند، احساس شادی بیشتری داشتند و گفتند که احساس می‌کنند برای مدت طولانی در طبیعت بوده‌اند، حتی اگر پیاده‌روی کوتاه باشد.
روث اوگدن، استاد روانشناسی زمان در دانشگاه جان مورز لیورپول، توضیح داد: «فقط حس ما از زمان در زمان حال نیست که به نظر می رسد توسط دنیای طبیعی تغییر می کند، بلکه حس ما از گذشته و آینده نیز تغییر می کند.
تحقیقات قبلی نشان می دهد که گذراندن زمان در طبیعت به تغییر تمرکز ما از لحظه فوری به نیازهای آینده کمک می کند. بنابراین به جای تمرکز بر خواسته های استرس زا زمان خود، طبیعت به ما کمک می کند تا تصویر بزرگتر را ببینیم.
این می تواند به ما کمک کند تا اقدامات خود را برای دستیابی به اهداف بلندمدت خود اولویت بندی کنیم، نه اینکه در حالت همیشگی زندگی کنیم «فقط سرمان را بالا نگه داریم».
یک مطالعه جداگانه توسط Rikard Correia روانشناس از دانشگاه تورکو در فنلاند نشان داد افرادی که در شهر ماندند در مقایسه با کسانی که در مناطق سبز وقت گذرانده بودند احساس “زمان کافی ندارند”.