دانش‌آموزان استرالیایی که در رویای ستاره‌ها بزرگ می‌شوند، به لطف مأموریت ماه‌نورد Trailblazer بیش از هر زمان دیگری فرصت‌هایی برای تبدیل شدن به یک حرفه در فضا دارند.
علاقه به فضا و یادگیری STEM از زمانی که ناسا استرالیا را برای توسعه وسیله نقلیه برای ماموریت ماه آرتمیس در نتیجه تجربه اثبات شده این کشور در عملیات از راه دور انتخاب کرد، به سرعت در حال افزایش است.
این برنامه‌ها برای تشویق دانشجویان و متخصصان شاغل در بخش مهندسی و منابع سنتی‌تر به منظور در نظر گرفتن اکتشاف فضا به عنوان یک شغل مناسب – گزینه‌ای که برای بسیاری یک رویا بوده است، اجرا می‌شوند.
من در دبیرستان عاشق فضا شدم. من واقعاً دوست دارم محیط خارجی و چالش برانگیز باشد.”
“بسیاری از مواقع در مهندسی، شما فقط در حال ساختن پل هستید.”
AROSE، یکی از دو کنسرسیوم استرالیایی که بر روی نمونه های اولیه مریخ نورد Trailblazer کار می کند، از زمان برنده شدن در مناقصه، غرق علاقه به برنامه های آموزشی و آموزشی ملی خود شده است.
امسال، اولین آکادمی Milo Mission خود را راه‌اندازی کرد، یک برنامه آموزش ماموریت فضای مجازی ۱۲ هفته‌ای معتبر بین‌المللی که از یک ماموریت روباتیک به ماه تقلید می‌کند.
ناسا گفت کسانی که دوره Milo را کامل می کنند را می توان «آماده کار» در نظر گرفت زیرا شامل سه سال آموزش فشرده، مجازی و پروژه محور است.
این هدف برای دانشجویان سطح پیشرفته یا کسانی است که قبلاً در زمینه هایی مانند مهندسی یا دفاع کار می کنند.
میشل کیگان، مدیر فضا و منابع AROSE، به AAP گفت: «(برخی) از این دانش‌آموزان 5 تا 10 سال (فارغ التحصیل) هستند و در زمانی که واقعاً یک صنعت نبود، مدرکی در رشته هوافضا گرفتند.
این به آنها فرصتی می دهد تا از طریق پروژه ای که به هر حال در دانشگاه انجام نمی دادند، آنها را عمیقاً به آن بازگردانند… و مسیری را که می خواستند به آنها می دهد.”
Trailblazer یکی از سه برنامه ای است که توسط بودجه 150 میلیون دلاری آژانس فضایی استرالیا تامین می شود.
خانم مارشال می‌گوید با صنعتی که به تازگی احیا شده است، زمان هیجان انگیزی برای درگیر شدن است.
او می‌گوید: «من فقط یک بار در زندگی‌ام توانستم روی ماه‌نورد کار کنم
من هرگز نمی توانم به فضا بروم زیرا آنها محدودیت قد داشتند … و متأسفانه، من این برش را انجام نمی دهم.
اما قطعا فضا در حال تبدیل شدن به یک چیز واقعی تر و قابل دسترس تر است.
من واقعاً می‌خواهم به دنبال برنامه‌های منحصربه‌فرد، مانند مأموریت‌های فضایی، ادامه دهم. تقریباً فکر می‌کنم غم‌انگیز است که در اوایل کارم وارد فضا شدم، زیرا فکر می‌کنم وقتی عاشق فضا شدی، دیگر راه برگشتی وجود ندارد.»
مایلو تالی مار فارغ التحصیل ماموریت در اولین گروهی بود که توسط آکادمی فضایی بومی ملی آژانس فضایی استرالیا حمایت می شد تا در سال 2023 در آزمایشگاه رانش جت ناسا کارآموزی کند.
او مشتاق به کارگیری دانش بومی در علوم فضایی مدرن است.
خانم مار به AAP گفت: «بومیان استرالیا اولین دانشمندان، اولین مهندسان، اولین ستاره شناسان بودند.
این مجموعه ای از دانش واقعاً کم استفاده است که واقعاً می تواند برای تحقیقات مدرن سود زیادی داشته باشد، و من فکر می کنم صنعت فضایی از این دیدگاه های مختلف سود زیادی خواهد برد.»
او می‌افزاید که تنوع همچنین باعث نوآوری می‌شود.
او می‌گوید این برنامه‌ها، دوره‌های کارآموزی و فرصت‌ها به جوانان استرالیایی نشان می‌دهند که مسیر مناسبی در صنعت فضایی وجود دارد.
خانم می‌گوید: «اینکه بتوانیم به دانش‌آموزان و جوانانمان بیاموزیم که شغل‌هایی در فضا وجود دارد که وقتی بزرگ می‌شوند برایشان امکان‌پذیر است، و اینکه بتوانند آن نمایندگی را ببینند و یک شغل بالقوه برای خودشان ببینند، واقعاً مهم است که ایجاد کنند». مار.
“امیدوارم که با داشتن شغلی در این زمینه و انجام کاری که من به آن علاقه دارم، ممکن است دانش آموزان دیگر را نیز ترغیب کنم که همین کار را انجام دهند – فقط اگر بتوانم شخصی مانند خودم را ببینم.”
مهارت‌های توسعه‌یافته در این دوره فقط مختص فضا نیستند. خانم کیگان می گوید که آنها می توانند به صنایع دیگری مانند دفاع، تولید پیشرفته یا منابع منتقل شوند.
AROSE مدتهاست که مشارکت در این موضوعات را از سنین پایین تشویق کرده است. چالش فضانورد مجازی استرالیا (AVA) در طول کووید برای دانش‌آموزان سال‌های 5 تا 10 اجرا شد.
خانم کیگان می گوید، این سنی است که دانش آموزان در مورد موضوعاتی که مطالعه خواهند کرد، تصمیم می گیرند.
او می گوید: «شما با الهام بخشیدن به فضا، STEM را هیجان انگیز می کنید.
«و واقعیت این است که تا زمانی که این کودکان پنج یا ده ساله کارگر شوند، فرصت‌های بیشتری وجود خواهد داشت. صنعت فضایی به سرعت در حال توسعه است. پس چرا الان آنها را برای آن آماده نکنیم؟»
خانم مارشال موافق است و می‌گوید که مأموریت ماه الهام‌بخش مطالعات STEM بیشتری است.
او می گوید: “در مدرسه … شما تاثیر جهانی (موضوعات STEM) را در دنیای روزمره نمی بینید. هیچ کس به فروشگاه مواد غذایی نمی رود و از بردارها یا هندسه برای نگاه کردن به مثلث ها استفاده نمی کند.”
“این کار را برای دانش آموزان بسیار دشوار می کند که آن را با چیزی ملموس و واقعاً مهم برای آنها مرتبط کنند.
“بنابراین داشتن نمونه هایی از برنامه هایی مانند این… نشان می دهد که ما آنجا هستیم و این مسیری است که وجود دارد. من فکر می کنم واقعا مهم است که آن را به عنوان نمونه ای برای بچه ها در کلاس درس داشته باشیم.”