تقریباً تا زمانی که هر کسی به یاد دارد، باب کاتر یکی از عناصر اصلی سیاست استرالیا بوده است.
و این هفته نخست وزیر اعلام کرد که به این نماینده مجلس افتخار نادر داشتن یک پرتره برای بزرگداشت چندین دهه خدمت وی داده خواهد شد.
نخست وزیر آنتونی آلبانیز هفته گذشته در بیانیه ای اعلام کرد که این سیاستمدار مستقل به مدت بیش از نیم قرن به عنوان یک “نهاد مستقل” عمل کرده است.
آقای کاتر 79 ساله اعتراف کرد که «نمی‌داند چرا» برای آویختن پرتره‌اش در پارلمان انتخاب شد، اما او یک نظریه دلگرم‌کننده دارد.
او به NewsWire گفت: «فقط فکر نمی‌کنم واقعاً به هیچ وجه شخص مهمی باشم.
من فکر می کنم بچه هایی که تصمیم گرفتند این کار را انجام دهند می خواستند به استرالیایی های معمولی ادای احترام کنند و این راهی برای گفتن آن بود.
آنها ممکن است عالی نباشند یا مدال طلا نگیرند یا برای مانلی یا کابوی ها یا هر چیز دیگری بازی نکنند، اما آنها فقط مردم عادی هستند.
“امیدوارم این نکته باشد.
“اگر عکس من بیرون است، امیدوارم آنها بدانند که این عکس آنهاست، نه من.”
زمانی که آقای کاتر به فکر پیوستن به دیوار افتخار بود، اعتراف کرد که اگرچه او “کمی شلخته” بود، اما معتقد بود که تمام پرتره‌هایی که اکنون روی دیوارهای پارلمان وجود دارد، تصاویر دقیقی از نشسته‌هایشان است.
او گفت: “آنها همه نخست وزیران را دارند، و من حدس می زنم که من در اینجا کمی گستاخ هستم، اما هنرمندان شخصیت هر یک را به طرز درخشانی به نمایش گذاشته اند.”
گوف ویتلام به نظر می رسد که او از فضای بیرونی است، مالکوم فریزر بسیار بسیار بهتر به نظر می رسید، باب هاوک مست به نظر می رسید.
«من معتقدم که هنرمندان کار بسیار خوبی انجام دادند.
جک (جان) مک ایوان، او قهرمان من است و روی دیوار است.
اگر یک میلیون پوند نبود، با جک تماس نمی گرفتم. او یک مادر سرسخت است، و دوباره، آنها جوهر او را در این پرتره تسخیر کردند.
حتی کوین راد باهوش و نگران به نظر می‌رسید و احتمالاً به درستی هم همینطور است.
حرفه آقای کاتر در سیاست مطمئناً در ذهن مردم باقی ماند.
نماینده کندی چندین بار به خاطر شیطنت‌های وحشیانه و دیدگاه‌های پرشور خود در مورد سیاست‌های روزمره در فضای مجازی منتشر شده است.
او در یک کنفرانس مطبوعاتی در جریان بحث ازدواج همجنس‌گرایان گفت: «مردم حق دارند که تمایلات جنسی خود را داشته باشند، یعنی بگذارند هزار گل برای من شکوفا شود، اما من وقتم را برای آن (برابری ازدواج) تلف نمی‌کنم. در همین حال هر سه ماه یک نفر توسط یک کروکودیل در کوئینزلند شمالی تکه تکه می شود.
او از تمیز کردن هراسی ندارد، برای اعتراض به قدرت بازار سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای بزرگ استرالیا و لباس درو برای برجسته کردن مرگ صنعت خودروی این کشور، یک لباس خوک بادی پوشیده است.
اخیراً، این نماینده رنگارنگ دیدگاه خود را درباره سیاست در یک ویدیوی TikTok به اشتراک گذاشت که در آن به صورت آنلاین فاش کرد که قبل از ورود به سیاست به عنوان کارگر معدن کار می کرد، در سال 1974 به عنوان نماینده مجلس کوئینزلند انتخاب شد و سپس در سال 1993 کرسی فدرال را به دست آورد.
او در این کلیپ می گوید که با وجود دستمزد 200000 دلاری، برای پول به حرفه یک سیاستمدار دست نمی زند.
وقتی از او پرسیده شد که این کنسرت استرس زا بوده است، او پاسخ داد: “نه، من به دیگران استرس دارم.”
اما آقای کاتر به NewsWire گفت که مبارزه برای استرالیایی های معمولی همچنان آتشی در شکم او روشن می کند.
او گفت: “من عاشق اسکرام هستم، زندگی من حول محور لیگ راگبی است و من 70 سال دارم و هنوز هم لیگ راگبی را در شمال کوئینزلند اداره می کنم.”
من جنگیدن را دوست دارم، اما باخت را دوست ندارم و در حال حاضر در دعواهایی هستم که مدام باختم.
آقای کاتر گفت که یکی از افتخارآمیزترین دستاوردهای سیاستی او کمک به دولت هوارد از فروش آب آبی کوه های برفی است که یکی از بزرگترین پروژه های مهندسی استرالیا بود.
در سال 2006، جان هوارد، نخست وزیر وقت، اعلام کرد که دولتش از فروش 3 میلیارد دلاری 13 درصد سهام خود در Snowy تحت حمایت دولت خارج شده است.
آقای کاتر گفت: «این یک مسئله شمال کوئینزلند، موضوع کندی نبود، بلکه یک موضوع استرالیا بود.
ما کنترل صنعت برق را از دست برخی دولت های خارجی نجات دادیم.
هر دو حزب سیاسی، دولت ایالتی و دولت فدرال، و همچنین مجلسین علیا و سفلی، به فروش کوه های برفی رای دادند. وقتی مالک Snowy Mountains Hydro هستید، بر صنعت برق در استرالیا حکومت می کنید.
می توان گفت بی فایده است زیرا چین اکنون 42 درصد برق استرالیا را در اختیار دارد.
اما چه نوع کشوری از چین برق می‌خرد؟ این کار توسط رهبری کشور انجام می شود، نه مردم استرالیا.
در حالی که نماینده سابق ملی قبل از راه اندازی حزب سیاسی خود در سال 2011 مستقل شد، آقای کاتر گفت که در ابتدا تصمیم گرفت بیش از 50 سال پیش کلاه خود را در رینگ بیندازد و برای سیاست شرکت کند، زیرا آنچه را که می دید دوست نداشت. در کانبرا
“راستش در صنعت معدن سقوط کرد، من معدنکار هستم و خودم در معادن کار می کنم و در صنعت دامداری سقوط کرد و دامداری هم دارم و حوصله ام سر رفته بود.” او گفت.
اما ویتلام صدمات ناگفته ای به این کشور وارد کرد و آنچه که کیتینگ باقی مانده بود به پایان رسید و لیبرال ها مطمئن شدند که ما دفن می شویم.
“من دیدم که قرار است برای ویتلام چه اتفاقی بیفتد و وحشت کردم، بنابراین شروع به رفتن به جلسات سیاسی و تیراندازی کردم.
می‌دانستم که 13 نفر برای این صندلی می‌دوند و من یکی از آنها نیستم، اما وقتی ویتلام وارد شد، آشکارا از آنچه من می‌گویم خوششان آمد.»
در حالی که مبارزه آقای کاتر هنوز به پایان نرسیده است، او امیدوار بود که دیگرانی که می خواهند تغییرات ارزشمندی در جامعه خود ایجاد کنند، این سیاست را در نظر بگیرند.
او گفت: “اگر به آنجا بروید و بجنگید، می توانید کارهای بزرگی برای کشور خود انجام دهید.”
ما باید افراد بیشتری را به آنجا ببریم که یک ببر خوب در آکواریوم خود داشته باشند و بتوانند با دیدن روز آنزاک گریه کنند.”
در حالی که آقای کاتر از پرداختن مستقیم به استعفای سناتور حزب کارگر WA، فاطیما پیمان از حزب در این هفته خودداری کرد، او گفت که “تغییر اساسی” در کانبرا رخ داده است و انتظار دارد سیاستمداران بیشتری از احزاب اصلی جدا شوند.
او گفت: روزنامه های اروپایی هنوز درباره چپ و راست (جناح ها) می نویسند، اما این کاملا اشتباه است.
«این به سادگی توضیحی برای رفتار سیاسی فعلی نیست. فعالیت و احتیاط وجود دارد و این توضیح بسیار بهتری از مجلس امروز است.
من می گویم که (در حال تبدیل شدن به) یک سیستم دموکراتیک تر است که در آن صدای مردم در واقع شنیده می شود، نه صدای قدرتمندان.
آقای کاتر گفت که انتظار دارد در آینده افراد بیشتری را در کنار خود و همکارانش در اسکله ببیند.
او گفت: «وقتی به اتحادیه فکر می‌کنید، به مردی فکر نکنید که زیر ناخن‌هایش خاک است یا چکمه‌های فولادی آبی پوشیده است، به مدرک‌های دانشگاهی دوگانه فکر کنید که در یک دفتر نشسته‌اند، زیرا امروزه اکثر اتحادیه‌ها همین هستند.
«اکثر اتحادیه‌های کارگری امروز کاملاً به این دسته تعلق دارند. افرادی مانند من نماینده کلاس های جاه طلب هستند و بسیاری از کراس بنچرها نشان دهنده تمایل کلاس ها هستند.
“چپ” و “راست” قدیمی امروز بی ربط هستند.”