یک قرص جدید شبانه ممکن است به تسکین خروپف شدید کمک کند.
در طول آزمایشات، بسیاری از داوطلبان علائمی مانند تنگی نفس و خواب را تقریبا به نصف مشاهده کردند.
اعتقاد بر این است که این قرص ها، به طور بالقوه اولین درمان دارویی برای افرادی که به شدت خروپف می کنند، با تقویت ماهیچه های راه های هوایی برای جلوگیری از شکستن بافت ها و مسدود کردن جریان هوا کار می کنند.
این علت اصلی آپنه انسدادی خواب، یک وضعیت خروپف است که حدود 1.5 میلیون بزرگسال بریتانیایی را تحت تاثیر قرار می دهد.
هنگامی که عضلات گلو در طول خواب شل می شوند، بافت اطراف راه هوایی را باریک یا مسدود می کند و تنفس طبیعی را قطع می کند.
افراد مبتلا به آپنه خواب، مکث های دوره ای در تنفس را تحمل می کنند که ده ثانیه یا بیشتر طول می کشد تا زمانی که کمبود اکسیژن مغز را مجبور به شروع دوباره تنفس کند.
علائم شامل خروپف بلند، تنفس پر سر و صدا و سخت و خستگی در طول روز است.
قربانیان معمولاً وقفه ها را به خاطر نمی آورند. در صورت عدم درمان، آپنه خواب می تواند خطر سکته مغزی و بیماری قلبی را افزایش دهد.
درمان اصلی آپنه خواب، فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) است که شامل پوشیدن ماسکی است که در شب به پمپ متصل است تا هوای تحت فشار را به داخل راه‌های هوایی بفرستد تا از بسته شدن آنها جلوگیری کند.
اگرچه برای بسیاری از افراد استفاده از ماسک در رختخواب موثر است.
مجله BMC Pulmonary Medicine سال گذشته گزارش داد که تا 70 درصد از بیمارانی که CPAP دریافت کرده‌اند، این دستگاه را به دلیل ناراحتی ترک می‌کنند.
این قرص که با نام AD109 شناخته می شود، ترکیبی از دو داروی موجود است: اوروکسی بوتینین – نسخه اصلاح شده اکسی بوتینین (که قبلاً برای درمان مثانه بیش فعال استفاده می شود) – و اتوموکستین (که برای اختلال کمبود توجه و بیش فعالی استفاده می شود).
هر دو دارو بر فعال شدن و تون عضلات تأثیر می گذارند.
مطالعات حیوانی قبلی نشان داده است که آنها عضله ژنیوگلوسوس را تقویت می کنند که به باز نگه داشتن راه هوایی فوقانی کمک می کند.
در آزمایشی که اخیراً در ایالات متحده روی این قرص ها انجام شد، به 211 نفر مبتلا به آپنه خواب یا AD109 یا یک قرص ساختگی داده شد تا به مدت چهار هفته در شب مصرف کنند.
آنها سپس پلی سومنوگرافی را انجام دادند که در آن حسگرهای متصل به بدن امواج مغزی، سطح اکسیژن، ضربان قلب و تنفس را در طول خواب اندازه گیری می کنند.
نتایج که در اوایل سال جاری در مجله آمریکایی پزشکی تنفسی و مراقبت‌های حیاتی منتشر شد، نشان داد که پس از چهار هفته، نمره کلی علائم در 44 درصد از افرادی که قرص AD109 مصرف می‌کردند، بیش از نصف شد.
بسیاری از افراد از میانگین 45 اختلال خواب در ساعت به کمتر از 10 مورد رسیدند.
خستگی در طول روز نیز کاهش یافت و عوارض جانبی نسبتاً جزئی بود.
خشکی دهان شایع ترین بود.
یک آزمایش بزرگتر با 1500 بیمار اکنون در حال انجام است.
پروفسور Jaideep Ray، متخصص آپنه خواب در دانشگاه شفیلد، در مورد این یافته ها گفت: “قرص می تواند درمان این بیماری را متحول کند، اما ما باید نتایج آزمایش های بزرگتر را ببینیم.”